Dom dziecka

sarenka_0

PIOTRUŚ

jesteś taki maleńki
to twoja druga zima
jak biało
rączki rozrzucone na pościeli
piżamka i mały bandaż
trochę bolało

i nie tylko ta rana
właściwie nie wiesz dziecinko
jak to jest gdy nie boli wcale
i nie znasz swojego
własnego Anioła Stróża

cicho przechodzą przez salę
( a sala jest taka duża )
kobiety w białych fartuszkach
cudze mamy
otulą ciałko kołderką
i znikną
anioły z drugiej zmiany

jesteś taki drobniutki
nie masz dla kogo rosnąć
i kogo obłapiać rączkami
ssiesz paluszek lub róg poduszki
co tak boli ?
brak mamy

ona się tobą nie zajmie
jej psyche błądzi
wśród koszmaru kniei
chyba także zgubiła Anioła
a kiedyś była taka wesoła
w twych oczkach smutek zamieszkał
i cień odchodzącej nadziei

uśnij kruszynko
kolejny dzień zakończony
co będzie jutro nikt nie wie
czy kiedyś przyjdzie ktoś
kto cię weźmie w ramiona
pokocha przygarnie do siebie ?

śpij już maleńki chłopczyku
a Ty go pilnuj Aniele Boży
bo taki jest bezbronny
jak pisklę nieopierzone
w świecie gniazd poniszczonych
wśród zimy
gdy mróz się w sercach sroży

xaladan