 |
|
 |
|
sarenka_0
Moderator
Dołączył: 30 Lis 2007
Posty: 607
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 67 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Bielsko-Biała
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Pią 21:20, 06 Cze 2008 Temat postu: "Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O dorosłych dziec |
|
|
"Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O dorosłych dzieciach alkoholików" wydawnictwo Charaktery
Książka jest zbiorem artykułów opublikowanych w miesięczniku Charaktery, (m.in. Marzenny Kucińskiej, Zofii Milskiej-Wrzosińskiej, Wiktora Osiatyńskiego), jak też listów napływających w latach 1999 - 2003 do redakcji Charakterów od czytelników - Dorosłych Dzieci Alkoholików - świadectwa doznanych krzywd i wstydliwego piętna, które nie pozwala im normalnie funkcjonować.
Książka jest przewodnikiem wspierającym DDA, który pokazuje przyczyny ulegania nałogom, mity związane z piciem alkoholu i drogi radzenia sobie DDA w życiu.
Od połowy marca 2006 ze względu na duże zainteresowanie tą publikacją, ukazuje się drugie wydanie książki.
„Gdzie się podziało moje dzieciństwo. O Dorosłych Dzieciach Alkoholików.” – najnowsza publikacja Wydawnictwa Charaktery
„Mam 30 lat. Jestem DDA. Mam wspaniałego, kochającego męża i cudownego, mądrego syna. Jestem nieszczęśliwa. Gdyby kula ziemska była płaska, biegłabym tak długo, aż by mnie pochłonął wszechświat. I byłoby cudownie. Bez poczucia, że wszyscy na mnie patrzą i śmieją się, tak jakbym nosiła koszulkę z napisem: „Moi rodzice są alkoholikami i dlatego jestem nikim.”
( Sylwia ze Szczecina )
Z badań wynika, że Dorosłe Dzieci Alkoholików stanowią 40% polskiego społeczeństwa. 1,5 miliona dzieci wychowuje się w rodzinach alkoholowych Świadomość tego problemu – na gruncie polskim tak niezwykle przecież ważnego - dopiero dociera do społeczeństwa, które potrzebuje rzetelnej informacji. Potrzebują jej zwłaszcza osoby dotknięte współuzależnieniem. Ludzie ci mają ogromne problemy z odnalezieniem się w związkach uczuciowych. Pragną miłości, a jednocześnie panicznie boją się uzależnienia od drugiej osoby, chcą dawać miłość, a niejednokrotnie niszczą to, co zbudowali. Trudno im odnaleźć się w roli matki czy ojca, bo zabrakło pozytywnych wzorców wśród najbliższych, a poszukiwanie własnych wytycznych naznaczone jest strachem przed powtórzeniem koszmaru z dzieciństwa w swojej nowej rodzinie.
Pierwszym krokiem do zdrowienia może być zrozumienie faktu, że nie jest się samemu, że wokół żyje wiele Dorosłych Dzieci Alkoholików borykających się z podobnymi problemami.
Nasza publikacja jest pierwszą w języku polskim opisującą sytuację życiową DDA w kontekście polskiej rzeczywistości. Książka jest informacją, poradą i wsparciem. Składają się na nią artykuły publikowane w magazynie psychologicznym "Charaktery" w latach 1999 - 2003. Ich autorami są specjaliści tacy, jak: Agnieszka Widera – Wysoczańska, Marzena Kucińska, Alicja Senejko, Zofia Milska – Wrzosińska, Wiktor Osiatyński.
„Czytając te teksty, w wielu miejscach odnajduję siebie (...). Tak będzie z wieloma osobami, które je przeczytają: zobaczą, że nie są sami, że są ludzie, którzy chcą i umieją pomóc w walce z chorobą alkoholową”
( Jacek z Warszawy )
Listy od Dorosłych Dzieci alkoholików, które napływały do redakcji „Charakterów” zamieszczono w książce jako bezpośrednie świadectwo doznanych krzywd, indywidualnych losów i różnych sposobów radzenia sobie w tej trudnej sytuacji. Lecz to nie tylko portret DDA, ale także rzecz o przyczynach ulegania nałogom i mitach związanych z piciem alkoholu.
„ (...) dwie trzecie DDA to osoby chronicznie obciążone wstydem, poczuciem krzywdy, często traumą lub patologicznym nieprzygotowaniem do normalnego życia społecznego. To osoby nieszczęśliwe i w mniejszym lub większym stopniu zaburzone.
Ich problemom poświęcona jest ta książka. Dobrze by było, aby sięgnęli po nią rodzice, wychowawcy i terapeuci. I oczywiście ci dorośli, którzy funkcjonują kiepsko, posługują się nawykowo nienajlepszymi sposobami radzenia sobie z problemami zwłaszcza w relacjach z innymi ludźmi.”
( dr Ewa Woydyłło )
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
